Szlak Renesansu Lubelskiego
Kościół gotycki w połowie XVI w. został przekształcony w zbór kalwiński. W 1654 roku świątynia powróciła w ręce katolików i została przebudowana w typie renesansu lubelskiego. Wymurowano zamknięte półkoliście, ozdobione fryzem konsolowym prezbiterium, którego sklepienie pokryto dekoracją sztukateryjną. Wieża kościoła pochodzi z końca XVII w. W 1822 r. świątynia spłonęła i odbudowano ją w latach 1855–1857. ...
Budowę klasztoru karmelitanek bosych wraz z kościołem pw. Niepokalanego Poczęcia NMP rozpoczęto w 1646 r., lecz wkrótce ją przerwano. Świątynia została ukończona dopiero w 1721 r. według projektu G. Spazzia i F.A. Mayera, nadwornych architektów Elżbiety Sieniawskiej. ...
Kościół wzniesiono w 1. połowie XVII wieku przy Trakcie Lwowskim z przeznaczeniem dla zakonu augustianów. Po zniszczeniach związanych z najazdami szwedzkimi został odbudowany w 2. połowie XVII w. ...
W XVI w. w tym miejscu znajdowała się drewniana świątynia pw. św. Ducha, która została przebudowana w l. 1635–1671, otrzymując cechy renesansu lubelskiego. Na wzór kazimierskiej fary powstał murowany jednonawowy kościół z węższym od nawy półkoliście zamkniętym prezbiterium. Wykonano renesansowe szczyty ozdobione pilastrami zwieńczonymi piramidkami. Sklepienie nawy oraz prezbiterium pokryto prostą siatką sztukaterii. W XVIII-wiecznym ołtarzu głównym znajduje się obraz przedstawiający św. Annę wraz z Matką Bożą i Jezusem. Drewniane ołtarze boczne pochodzą z X ...
Kodeńską bazylikę wybudowano w 1. połowie XVII wieku z fundacji księcia Mikołaja Sapiehy. Projekt kościoła przypisywany jest słynnemu lubelskiemu muratorowi Janowi Cangerle. Wewnątrz zachwycają sztukaterie w typie renesansu lubelskiego, zdobiące kopułę oraz sklepienia kaplic, prezbiterium i nawy. Barokowa fasada pochodzi z początku XVIII wieku. Wiernych przyciąga słynący z cudów obraz Matki Bożej Gregoriańskiej zwanej także Matką Bożą Kodeńską – Królową Podlasia, sprowadzony do Kodnia w 1631 roku. Obraz pochodzi z kaplicy papieskiej w Rzymie. W latach 1875 ...
Kościół pw. św. Anny, został wybudowany na początku XVII w. Konsekracja świątyni miała miejsce w 1613 r. Wcześniej w tym miejscu znajdowała się drewniana kaplica pod tym samym wezwaniem (XVI w.). ...
Świątynię wzniesiono ok. 1530 roku z fundacji rodziny Górków. W latach 1620 – 1623 kościół gruntownie przebudowano nadając mu cechy renesansu lubelskiego. Pracami budowlanymi kierował znakomity murator Jan Wolff. Fundatorem był ordynat Tomasz Zamoyski. ...
Przylegający do Ratusza miejskiego kościół pw. Świętego Ducha jest jedną z najstarszych lubelskich świątyń. Został zbudowany w latach 1419-1421 z fundacji lubelskich mieszczan. Kościół sąsiadował z istniejącym tam wówczas szpitalem dla ubogich starców, kalek i nieuleczalnie chorych. Od zachodu do kościoła przylega przebudowany w XIX w. budynek, będący pozostałością przykościelnego szpitala. ...
Kościół wybudowano w l. 1608–1609, w miejscu zniszczonej drewnianej kaplicy pw. św. Stanisława (XVI/XVII w.). Świątynię zaprojektował lubelski architekt włoskiego pochodzenia Piotr Durie. Fundatorką była Gertruda z Opalińskich Firlejowa, żona podskarbiego koronnego Jana Firleja. Fakt ten upamiętnia tablica z łacińskim tekstem umieszczona przy południowym renesansowym portalu. Świątynia kilkukrotnie była niszczona przez pożary, jednak jej wygląd nie różni się znacznie od pierwowzoru. Uwagę zwraca renesansowy szczyt z charakterystycznymi dla typu lubelskiego podział ...
Wybudowana w latach 1628 – 1638 świątynia należy do wybitnych przykładów sztuki manierystycznej. Jest to budowla jednonawowa, z półkoliście zamkniętym prezbiterium. Dwie wieże od frontu zostały dobudowane w połowie XIX wieku. Zdobienia portalu głównego nawiązują do warsztatu pińczowskiego, ukształtowanego na motywach twórczości Santi Gucciego. W świątyni widoczne są silne wpływy niderlandzkie w kontrastowym łączeniu czerwonych, ceglanych, nieotynkowanych ścian z bielą detalu oraz stosowaniu ornamentu okuciowego. Sklepienie nawy i prezbiterium pokrywa dekorac ...
Strona 2 z 5