Kościół gotycki w połowie XVI w. został przekształcony w zbór kalwiński. W 1654 roku świątynia powróciła w ręce katolików i została przebudowana w typie renesansu lubelskiego. Wymurowano zamknięte półkoliście, ozdobione fryzem konsolowym prezbiterium, którego sklepienie pokryto dekoracją sztukateryjną. Wieża kościoła pochodzi z końca XVII w. W 1822 r. świątynia spłonęła i odbudowano ją w latach 1855–1857.

W barokowym wystroju wnętrza kościoła uwagę zwraca ołtarz główny z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej, zasłoną z przedstawieniem nawrócenia św. Pawła oraz figurami św. Stanisława BM, św. Wojciecha, św. Floriana oraz św. Teodora. W czterech XVIII-wiecznych ołtarzach bocznych znajdują się, przesłaniane zasuwami, obrazy Matki Boskiej z Dzieciątkiem, św. Józefa, św. Antoniego oraz figura Najświętszego Serca Pana Jezusa. W piątym neoklasycystycznym ołtarzu umieszczono obraz Chrystusa ukrzyżowanego z poł. XIX w.

W zakrystii przechowywane są zabytkowe ornaty oraz naczynia liturgiczne z XVI i XVII w. Do zespołu kościelnego należą także: dzwonnica z poł. XVII w., plebania z XIX w. oraz organistówka z lat 20. XX w.

Posłuchaj o kościele pw. Nawrócenia św. Pawła w Bełżycach