Kościół pw. św. Anny, został wybudowany na początku XVII w. Konsekracja świątyni miała miejsce w 1613 r. Wcześniej w tym miejscu znajdowała się drewniana kaplica pod tym samym wezwaniem (XVI w.).
Świątynia stanowi przykład budowli w typie renesansu lubelskiego. Jest to niewielki, jednonawowy, bezwieżowy kościół o smukłych proporcjach, zamknięty węższym półkolistym prezbiterium. Trójkątne, dekoracyjnie rozczłonkowane szczyty zostały zwieńczone charakterystycznymi dla renesansu lubelskiego sterczynami. Sklepienie kolebkowe pokryto sztukateriami, tworzącymi geometryczne wzory uzupełnione płaskorzeźbami. W pomieszczeniach nad zakrystią zachowała się cenna polichromia z początków XVII w. Uwagę zwraca manierystyczny ołtarz główny z obrazem przedstawiającym św. Annę Samotrzeć (XVII w.) autorstwa lubelskiego malarza – Stanisława Szczerbica.
W pobliżu kościoła zachowały się: budynek przykościelnego szpitala oraz dawna murowana plebania znajdująca się po drugiej stronie szosy (XVII w.).