Kościół wybudowano w l. 1608–1609, w miejscu zniszczonej drewnianej kaplicy pw. św. Stanisława (XVI/XVII w.). Świątynię zaprojektował lubelski architekt włoskiego pochodzenia Piotr Durie. Fundatorką była Gertruda z Opalińskich Firlejowa, żona podskarbiego koronnego Jana Firleja. Fakt ten upamiętnia tablica z łacińskim tekstem umieszczona przy południowym renesansowym portalu. Świątynia kilkukrotnie była niszczona przez pożary, jednak jej wygląd nie różni się znacznie od pierwowzoru. Uwagę zwraca renesansowy szczyt z charakterystycznymi dla typu lubelskiego podziałami w postaci pilastrów i gzymsów. Wewnątrz kościoła znajduje się dekoracja sztukateryjna w kształcie niepełnej gwiazdy.
W skład zespołu kościelnego wchodzi dzwonnica z XVII w. oraz pochodząca z czasu budowy kościoła kolumnowa kapliczka. Na jej frontonie umieszczono rodzinny herb Firlejów – Lewart oraz inicjały „PD” łączone z osobą Piotra Durie.