Obecnie istniejąca świątynia powstała w latach 1620 – 1638 z fundacji Tomasza i Katarzyny z Ostrorogów Zamoyskich, na miejscu dawnego kościoła pw. św. Trójcy. Wraz z nią wzniesiono murowany klasztor z przeznaczeniem dla franciszkanów, przekształcony w 1812 roku w szpital. Pod koniec XIX wieku kościół przejęły władze rosyjskie, zamieniając go na cerkiew prawosławną. W 1917 roku świątynia wróciła w ręce katolików, otrzymując wezwanie św. Katarzyny.

Obiekt o układzie bazylikowym posiada krótki korpus nawowy, masywną wieżę w fasadzie oraz wydłużone, trójbocznie zamknięte prezbiterium. Wnętrze świątyni jest bogato zdobione sztukateriami w typie lubelskim. Szczególną uwagę skupiają dekoracje podłucza arkad z plakietami w formie rozet, uskrzydlonych główek aniołów, gryfów i orłów, których wykonanie przypisuje się Janowi Wolffowi. W ołtarzu głównym znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Bonifraterskiej z końca XVIII w.